Abstract:
Вывучэнне напоўненага драматычнымі калізіямі працэсу фарміравання дыялектычнай метадалогіі Гегеля можа і павінна паспрыяць эфектыўнаму яе ўжыванню ў духоўным жыцці чалавека і чалавецтва. Станаўленне гегелеўскай дыялектыкі адзначана магутным уплывам Вялікай французскай рэвалюцыі, супярэчлівы характар якой яна перадае тэарэтычнымі сродкамі. Першапачатковыя парасткі дыялектычнага мыслення ў Гегеля выяўляюцца ў вострай крытыцы аднабаковых формаў духоўнага жыцця, у якіх скажаецца яго паўната і багацце. Згаданая крытыка вядзецца ім спачатку на грунце антынамічнага стылю мыслення, які пераадольваецца ў працэсе яго даследаванняў на аснове ідэі дынамічнага адзінства супрацьлеглых пачаткаў. Найбольш дзейсную форму рэалізацыі дадзенай ідэі Гегель здолеў разгледзець у канчатковым выніку ў тэарэтычным паняцці і філасофскім мысленні.
