Abstract:
Артыкул прысвечаны разгляду пытання магчымасці пабудовы ідэнтыфікацыі асобы на падставе самавызначэння, а таксама як вынік сацыяльнага ўзаемадзеяння з Іншымі. Адпраўным пунктам у разважаннях з’яўляецца псіхааналітычная эгацэнтрычная (З. Фрэйд, Э. Эрыксан) мадэль разумення ідэнтычнасці. Таксама разглядаецца магчымасць стварэння ідэнтычнасці як формы пераадолення «стадыі люстэрка» (Ж. Лакан) у працэсе камунікацыі з Іншымі. Дадзены тэкст з’яўляецца спробай пастаноўкі даследчага пытання ў падыходах да даследавання сучаснага стану практык канструявання культурнай ідэнтычнасці.
