Abstract:
У творчым даробку Уладзіміра Караткевіча яскрава выяўляецца адданасць пісьменніка высокаму гуманістычнаму ідэалу. Гуманістычны характар яго светабачання мае глыбокія філасофскія асновы. Іх раскрыццю прысвечаны дадзены артыкул. Здзейсненая ў ім тэарэтычная эксплікацыя філасофскіх поглядаў У. Караткевіча грунтуецца на ідэі глыбокай блізкасці філасофскай пазіцыі пісьменніка да дыялектычнага іманентызму. Дыялектычны іманентызм разглядае творчы першапачатак рэчаіснасці як неад’емны і разам з тым супярэчлівым чынам прысутны ў ёй самой. У адпаведнасці з гэтым кожны чалавек выступае як яго непаўторны носьбіт, што абумоўлівае яго невымерную каштоўнасць. Такое бачанне чалавека паслядоўна ўвасабляецца ў творах У. Караткевіча, якія выступаюць як магутны покліч да гуманнага і справядлівага грамадства.
